Het is dit jaar exact 70 jaar geleden dat de allereerste Porsche, de op de Volkswagen Kever gebaseerde 356, in het Oostenrijkse Gmünd zijn allereerste meters afmaalde. Hoe Porsche er als één van de weinige naoorlogse merken in slaagde om uit te groeien tot één van de meest gereputeerde autobouwers ter wereld? OPENLANE ging grasduinen in het rijk gevulde Porsche-archief, en stootte op 7 grote mijlpalen.
1948
De Start: 356
De legende gaat dat Ferry Porsche vlak na de Tweede Wereldoorlog geen enkele auto vond die zijn hoge verwachtingen kon inlossen… en er dus maar zelf een begon te bouwen. Het resultaat volgde in 1948 met de naar hem vernoemde 356, een op Volkswagen-fundamenten leunende sportwagen met luchtgekoelde 1,1 liter-boxermotor. Al snel na de opstart van de serieproductie (in 1950, nvdr) maakte het 585 kilogram wegende pluimgewicht naam en faam met zijn voor die tijd ongeziene handlingcapaciteiten. De 356 zou nog in productie blijven tot 1965, in totaal worden er zowat 79.000 exemplaren van gebouwd.
1963
De Doorbraak: 911
In 1963 al stelt Porsche een opvolger voor de 356 voor: de 901, uitgerust met een 2 liter grote zescilinder van – hou je vast - 130 pk. Na een klacht van Peugeot – dat alle typebenamingen met een 0 in het midden had geregistreerd – wordt de wagen herdoopt tot 911, een cijfer dat inmiddels voor eens en altijd verbonden is met de meest complete sportwagen die de wereld ooit heeft voortgebracht. Met de 911 illustreert Porsche hoe sterk het basisconcept achter zijn sportwagens wel is: al meer dan 50 jaar en 1 miljoen exemplaren lang gaat de über-Porsche in quasi onveranderde vorm mee, meteen ook de reden waarom hij doorheen de jaren wereldwijd is uitgegroeid tot hét ultieme Porsche-icoon. Met alle gevolgen vandien voor de prijzen op de tweedehandsmarkt
1963-1987
De Gloriejaren
Met de introductie van de 911 breken er gouden tijden aan voor Porsche, dat zich opwerpt als dé maatstaf inzake sportiviteit en technologisch vakmanschap. De Duitsers etaleren hun meesterschap in zowat alle denkbare racedisciplines, met klinkende overwinningen in uithoudingswedstrijden als Le Mans, de Targa Florio en de 24 Uur van Daytona. In 1984 mag Porsche zelfs Parijs-Dakar op het palmares bijschrijven met een omgebouwde 911 Carrera 4x4. Twee jaar later zouden ze hetzelfde kunstje nog eens overdoen, dit keer met een zandvretende 959.
1976-1987
De Transaxle-periode
In de jaren ’70 wil Porsche, geheel in lijn met de huidige Volkswagen-politiek, groei genereren via industriële schaalvergroting. Er wordt een samenwerking aangegaan met Volkswagen voor de 914 - in de volksmond ook wel de Volkswagen-Porsche genoemd – maar de grote volumes blijven uit. De oliecrisis hakt intussen stevig in op de Europese auto-industrie, de samenwerking tussen Volkswagen en Porsche voor de geplande opvolger – de 924 – komt op losse schroeven te staan. Porsche weigert het project echter op te geven en neemt de 924 vanaf 1976 zelf in productie. Het model verruilt de middenmotor van de 914 voor een transaxle-opstelling (met motor voor- en transmissie achterin, nvdr), en luidt zo het begin in van een succesvolle transaxle-generatie die vervolledigd wordt met de 928, 944 en 968.
1987
De Crisis
Eind jaren ’80, na het afzwaaien van de 924, moet Porsche het plots met een beperkt en versnipperd gamma zien te rooien. De productiekosten lopen op, maar de volumes blijven uit. Bovendien wordt Porsche hard getroffen door de beurscrisis van 1987, waarop de verkoop van de 911 volledig in elkaar stort… en een faillissement dreigt. Wanneer CEO Peter Schutz in 1987 opstapt, bevindt Porsche zich op de rand van de financiële afgrond. Financieel directeur Heinz Branitzky neemt over, even wordt zelfs overwogen om de 911 te slachtofferen. Zover komt het gelukkig niet, na de grondige herstructurering onder leiding van Wendelin Wiedeking krabbelt het merk nét op tijd opnieuw overeind.
2002
De Heropleving
Het is ook diezelfde Wiedeking die, met de steun van de familie Porsche, doorduwt om een SUV aan het portfolio toe te voegen. Zowat de hele wereld schreeuwt moord en brand wanneer de Cayenne in 2002 aan de wereld wordt voorgesteld, en het wordt nog veel erger wanneer er ook nog eens een dieselmotor aan te pas blijkt te komen. Tot op vandaag blijft de Cayenne een doorn in het oog van veel puristen, toch kan niemand ontkennen dat de SUV van levensbelang is geweest voor het voortbestaan van het merk. Zonder de Cayenne, de Panamera en de fel gecontesteerde hybride varianten van beide modellen zou de 911 vandaag misschien voltooid verleden tijd geweest zijn.
2018-
De Toekomst
Net als alle autobouwers bevindt Porsche zich vandaag aan de vooravond van een ongeziene transformatie. Met de steun van de Volkswagen-groep, zelf een grote pionier inzake elektromobiliteit, legt Porsche de laatste hand aan de Taycan (beter bekend onder de Mission E-projectnaam), een voor 2019 geplande elektrische berline die volgens Porsche de toekomst van de sportwagen belichaamt. De vierzitter levert een systeemvermogen van 600 pk en belooft een actieradius van meer dan 500 km, een sprint van 0 naar 100 km/u in 3,5 seconden en een laadtijd van slechts 15 minuten om de accu’s tot 80 procent op te laden. En de Porsche 911, die blijft voorlopig zweren bij zijn heerlijk klinkende flat six. De vraag is alleen: hoe lang nog?