Ludzie zawsze potrzebowali skutecznych sposobów transportu ładunków o każdym rozmiarze. Od połowy 20-go wieku ta potrzeba doprowadziła do prawdziwej rewolucji przemysłowej w świecie furgonetek.  Byliśmy świadkami wprowadzania na rynek nowych pojazdów, które obecnie stanowią kluczową część dziedzictwa motoryzacji i są nadal tworzone w celu zaspokojenia potrzeb użytkowników. Oto bogata historia kilku modeli, które stały się klasykami w Europie.


Ford Transit: wszystko zaczęło się od T!

Każdy zna Forda T: to ikona, która stała się światowym sukcesem. TT jest jednak dużo mniej znany, pomimo swojego znacznego potencjału. Model ten został wprowadzony na rynek 102 lata temu jako prekursor nowoczesnej oferty furgonetek i pickupów, która obecnie obejmuje Forda Transita.

Ford TT był pierwszym pojazdem użytkowym w kategorii jednotonowej wyprodukowanym przez Forda. Właściciele mieli możliwość dostosowania swojego podwozia do indywidualnych potrzeb, korzystając z łoża ładunkowego, które było w stanie przewozić dowolny rodzaj towarów, w tym pocztę, siano lub cysternę. Silnik był uruchamiany za pomocą korby znajdującej się z przodu pojazdu.

Znana dziś nazwa „Transit” pojawiła się po raz pierwszy w 1961 roku, kiedy to Ford FK 1000 (co znaczy Ford Köln 1000 kg) - produkowany od 1953 roku stał się Fordem Taunus Transit. Trzeba było poczekać do 1965 roku na pierwszą generację Forda Transita.

Od początku oferta była ogromna: sześć różnych ładowności, pięć silników, dwa rozstawy osi, trzy typy nadwozia (van, combi i 9-, 12- lub 15-osobowy minibus), następnie wersja z kabiną z płaskim łożem i podwoziem, a na koniec osiemnaście kombinacji drzwi (boczne wahadłowe lub przesuwne drzwi przednie i tylne; tylna klapa lub dwoje tylnych drzwi wahadłowych).

Pięć pokoleń później Ford Transit jest nadal najlepiej sprzedającą się furgonetką w Europie. Nazwa wywołała takie zainteresowanie na rynku, że zainspirowała wszystkie nazwy samochodów dostawczych producenta: Transit Courier, Transit Connect, Transit Custom i Transit 2T... Od 2001 r. te różne wersje wygrywały pięciokrotnie nagrodę International Van of the Year.




Volkswagen: od Bulli do ID. Brzęczenie...

W 1947 roku Ben Pon narysował pierwszy szkic kultowego Volkswagena Transportera. Czule nazwany Bulli w Niemczech i Combi we Francji, jego produkcja rozpoczęła się w 1950 roku. Jednak bliski był tego, by nie ujrzeć światła dziennego. Jego twórca stwierdził, że początkowe projekty zostały odrzucone, ponieważ ministerstwo transportu uznało, że pojazd z powierzchnią ładunkową z przodu i siedzeniem kierowcy z tyłu nie nadaje się do poruszania po drogach publicznych.

Pon zmienił wówczas swoją koncepcję i w 1947 roku naszkicował w swoim notatniku pierwszą w historii małą furgonetkę. Jedenaście milionów z nich zostało sprzedanych w ciągu kolejnych siedemdziesięciu lat i to przez sześć pokoleń.

Kontynuacją koncepcji Combi były kolejne modele (T2 i T3) z lat 70. i 80. W nich ponownie zostały zastosowane umieszczone z tyłu, chłodzone powietrzem silniki. Transporter przeszedł kilka aktualizacji, które obejmowały hamulce tarczowe (T2), opcjonalny napęd na wszystkie koła (T3) oraz ulepszone (ale cięższe) podwozie.

Dopiero w latach 90. VW radykalnie zmienił swój pierwotny styl, pozwalając Transporterowi osiągnąć pełen potencjał. Producent zdecydował się wyposażyć pojazd w silnik chłodzony wodą i zamontować go z przodu: konstrukcja, która nie zmieniła się zbytnio w ciągu kolejnych dwudziestu pięciu lat.

W 1992 r. T4 jako pierwszy otrzymał nagrodę International Van of the Year. T5 powtórzył ten sukces ponownie w 2004 r., podobnie jak T6 w 2016 r.

A jak będzie wyglądać przyszłość naszego bohatera dnia? Volkswagen potwierdził, że elektryczny van ID. Buzz jest w produkcji. Model ten jest pod wieloma względami podobny do pierwszego Transportera. Silnik elektryczny modelu ID. Buzz z pewnością zadowoli hipisów — tę samą klientelę, która stała za sukcesem Combi w pierwszych dniach jego istnienia. Innymi słowy, w wieku 70 lat, Combi ma zamiar cieszyć się drugim dzieciństwem.

Podczas gdy my czekamy na wyprodukowanie tego komicznego/zabytkowego pojazdu, Transporter stał się pojazdem elektrycznym. e-Transporter jest już dostępny na rynku.




Citroën: od AC4, poprzez minivan 2CV, do Berlingo

Citroën zaprezentował AC4 o mocy 10 KM na targach motoryzacyjnych w Paryżu jesienią 1928 roku. Nazwa AC4 oznaczała André Citroena — czterocylindrowy silnik rzędowy z czterocylindrowym silnikiem zamontowanym wzdłużnie z przodu. Ten pojazd - znany jako C4 - miał napęd na tylne koła. Napęd na przednie koła pojawił się znacznie później. AC4/C4 nie był prawdziwym minivanem, ale samochodem, który mógł być używany do różnych celów użytkowych, w przeciwieństwie do furgonetki lub ciężarówki.

W 1951 r. pojawił się miniwan 2CV. Współczesny Citroen typu H, produkowany był do 1977 roku. Napędzany silnikiem typu boxer z rodziny 2CV, był przede wszystkim pierwszym minivanem, który zasługuje na taką nazwę. Powstało około 650.000 egzemplarzy, plus 600.000 z serii AK, która pojawiła się w 1963 roku z silnikiem Ami 6 o ładowności 350 kg.

Minivan 2CV ustąpił miejsca Citroenowi Acadiane o stosunkowo niskim poziomie produkcji (250.000 pojazdów), przed pojawieniem się niezbędnego C15 (1,5 tony maksymalnej masy załadunkowej dla Citroena), który jest obecnie bardzo poszukiwany na terenach wiejskich ze względu na możliwość dotarcia w dowolne miejsce dzięki wysokiemu prześwitowi.

Cały przód Citroena C15 opierał się na Visie. Po raz pierwszy ukazał się w wersji benzynowej: benzyna C15 E. Wersja z silnikiem wysokoprężnym C15 D pojawiła się wkrótce po wprowadzeniu silnika wysokoprężnego do 205. Przednia oś w 205 była również zintegrowana i wymagała zastosowania przednich błotników z tworzywa sztucznego. Produkcji C15 zaprzestano w 2006 roku, po jego 22-letniej karierze od 1984 roku.

Zapotrzebowanie na C15 było takie, że przez dziesięć lat było dostępne równolegle z Berlingo. Ten ostatni, który wszedł na rynek w lipcu 1996 r., należy do trzeciej generacji, a swój sukces zawdzięcza również swej wersji pojazdu turystycznego.